Een semantische discussie die al lang bezig is in dit landje betreft de vraag of een fiscale aangifte een “bekentenis” is van de belastingplichtige en dat in die zin door de aangifte een vast contract ontstaat tussen die laatste en de fiscus, dan wel of er nadien nog wijzigingen kunnen aangebracht worden aan de aangifte. Het Hof van Cassatie heeft in 1949 (en recent zelfs nog in 2016) bevestigd dat dat het geval is. Zolang de bezwaartermijn niet verstreken is, kunnen wijzigingen – ook door de belastingplichtige – aangebracht worden, en die is dus niet gebonden door de aangiftetermijn an sich.
Omdat fiscaliteit in België nooit duidelijk en eenvoudig mag zijn, daar staan blijkbaar erge lijfstraffen op, werd bovenstaand riedeltje in het vakgebied van de successierechten niet gevolgd. Ah neen, daar heeft datzelfde Hof van Cassatie in 1881 (!) – dus andere rechters, hopen we – expliciet bevestigd dat het einde van de aangiftetermijn de aangifte definitief maakt, ook al heeft de belastingplichtige (of diegenen die de aangifte voor de decujus invullen) vaststaande en onbetwiste passiva vergeten in de aangifte op te nemen die hij later alsnog wil laten verrekenen.
Omdat in fiscaliteit in België ook niets lang hetzelfde mag blijven, daar staan blijkbaar ook erg hoge boetes op, gooit het Hof van beroep van Gent nu een nieuwe stok in het oude hoenderhok: het Hof vindt dat ook in successie-materie de aangifte moet kunnen aangepast worden zolang de bezwaartermijn loopt en dat is dus een pak langer dan de aangiftetermijn: die laatste is (in de meeste gevallen) vier maanden na het overlijden en bezwaar kan ingediend worden tot drie maanden en drie dagen nadat de fiscus het aanslagbiljet heeft verzonden. Als het aanslagbiljet echter digitaal verstuurd werd, dan is de termijn 3 dagen korter: kwestie van de lijfstraffen van hierboven te vermijden?
In alle geval: wie zo’n aangifte moet invullen, weet meestal niet goed waar z’n hoofd staat en heeft ook wel andere katten te geselen, dus dit Arrest geeft een kleine troost: ben je iets vergeten, dan krijg je meer tijd om het opgelopen ongeluk niet nog groter te laten worden door onterechte erfbelasting te moeten betalen omdat je een schuld vergeten bent aan te geven…