Skip to main content
Legal

COVID-19 leidt tot nog meer moeilijke woorden en berekeningen…

By 9 juli 2020No Comments

We begonnen al niet meer naar adem te happen bij het horen van nieuwlichterijen als “hinderpremies”, “compensatiepremies” en “overbruggingsrechten”; maar we zullen ons nu ook moeten vertrouwd maken met “wederopbouwreserves” en “vervroegde verliesaftrekken”. Dat is evenwel een kleine inspanning als het helpt ondernemingen te ondersteunen in het gebruiken van deze maatregelen, die de overheid enkel in de steigers heeft gezet om te pogen het economische bloeden deels te stelpen.

Wederopbouwreserve
Helemaal uitgeschreven is deze regelgeving nog niet want de Raad van State dient haar mening er nog over te geven, maar het komt erop neer dat vennootschappen die verlies gemaakt hebben in het boekjaar dat afsluit in 2020, een bedrag even groot als dat verlies van winsten in 2022 tot 2024 kunnen vrijstellen van belastingen. Dus elke euro verlies kan je eigenlijk twee maal compenseren, de eerste keer omdat je uiteraard overdraagbare verliezen opgebouwd hebt en een tweede keer omdat je nieuw op te bouwen reserves kan vrijstellen.

Eindigt uw boekjaar ergens tussen 1 januari 2020 en 12 maart 2020, dan heb je in dat boekjaar nog niet ongemeen veel hinder gehad van de COVID-19-crisis (want de lockdown dateert maar van 13 maart), dan wordt naar het resultaat gekeken van het boekjaar dat afsluit in 2021.

Bepaalde vennootschappen zijn uitgesloten zoals uiteraard diegenen die geen verlies uitkomen, maar ook beleggingsvennootschappen bijvoorbeeld. Let wel: zodra de vennootschap een dividend durft uit te keren na het aanleggen van deze reserve, wordt die ineens wél direct belastbaar. Het idee zijnde: is er toch weer geld genoeg om uit te delen, dan hoef je niet geholpen te worden…

Een laatste voorwaarde, namelijk dat de onaantastbaarheidsvoorwaarde moet voldaan zijn en blijven, sterkt ons in de overtuiging dat deze regelgeving meer nut zal hebben om boekhoudertjes bezig te houden dan om ondernemers het hoofd boven water te laten houden… Want we wensen het u en onszelf toe (1) dat het aantal bedrijven dat hun hele jaarwinst naar de haaien ziet gaan door de gebeurtenissen sedert 13 maart héél beperkt zal zijn en (2) dat we zullen vaststellen vanaf nu dat de economie steeds meer in haar normale plooi valt. Daarom misschien met z’n allen toch nog even wegblijven van de BBQ-feesten en toch de mondkapjes zoveel mogelijk opzetten aub?

Dit is er ééntje waar we sommige cliënten aan handen en voeten zullen moeten ketenen om te maken dat ze hier niet flagrant uit de bocht gaan. Wat wil dit geval namelijk? U kan winsten van vorig (!) jaar compenseren met verliezen van dit jaar. Dus als u denkt nu af te stevenen op een verliesjaar, afsluitend ergens tussen 13 maart 2020 en 12 maart 2021, dan kan u die verwachte verliezen nu al compenseren met winsten die u in het boekjaar ervoor had. De verliezen moeten wel het gevolg zijn van de COVID-19-problematiek. Maar een link zal altijd wel kunnen beargumenteerd worden, denken we dan… Uw fiscale aangifte zal een “tijdelijk vrijgestelde reserve” vertonen in dat (voorgaande, winstgevende) boekjaar, die zal teruggenomen worden in het daaropvolgende (huidige, verlieslatende) boekjaar. Boekhoudkundig moet u dat echter niet uitdrukken. Let wel: om de meeste ijverigheid of het zwartste pessimisme bij de toepassing van deze regel uit te schakelen, zal die voorzien in een boete wanneer achteraf blijkt dat het verlies uiteindelijk niet zo imposant uitdraait dan gevreesd en (vooral) in het kader van deze regel toegepast… Ook voor éénmanszaken geldt deze regel, dus veel cafés en restaurants zullen 2019 niet afsluiten met fiscale winst. Tenzij ze onder de forfaitregeling vallen, want “forfaitairen” kunnen van deze carry-back-regeling geen gebruik maken.

Nu hopen we wel dat de fiscus niet te lang wacht met het publiceren van een definitieve regeling, want we zijn al volop bezig met jaarcijfers af te sluiten, uiteraard. Om aan te tonen dat het dringt: in de personenbelastingaangifte zelf over inkomsten 2019 krijgt men dit al niet meer verwerkt, want dat model ligt onherroepelijk vast. Het zal via een apart document moeten gebeuren. Ook dit zullen we maar bestempelen als “het nieuwe normaal”, zeker?

Auteur: Jan Baert (30 juni 2020)