We waren vroeger een eerder koele minnaar van wat pedagogisch noodzakelijk verklaard werd: het huiswerk. Ook nu vallen vele bedenkingen te maken bij het massale (t)huiswerk. Bijvoorbeeld de vraag of de interactie op kantoor niet essentieel is voor het “boosten” van de creativiteit rond mogelijke oplossingen voor problemen en uitdagingen? Of ook de vraag of werknemers hun “plicht om niet gestoord te willen worden buiten kantooruren” nog wel kunnen volhouden als er geen kantooruren meer zijn…
Anderzijds zal iedereen die niet horendol geworden is van jengelende peuters die met een obligate druipende snotneus quasi-permanent aan de mouwen hangen en trekken, ook wel de voordelen van thuiswerk aan den lijve ondervonden hebben. Zoals daar zijn: geen pendeltijdverlies en hogere concentratie omdat u niet om de haverklap door een telefoon of collega gestoord wordt…
Omdat veel meer thuiswerk wellicht een blijvertje zal blijken te zijn, is het fiscale hoofdbestuur nu bevallen van een circulaire die u fiscaal toelaat om aan uw medewerkers die minstens 5 dagen per maand thuiswerken een maandelijkse vergoeding te geven van € 126,48. Deze vergoeding is zowel niet belastbaar bij de werknemers als toch volledig aftrekbaar bij de werkgever. Leuker speelgoed dan zoiets is in de fiscale blokkendoos amper te vinden. We geven het toe, een hoger bedrag zou de pret nog opdrijven; maar wie het kleine niet eert…
Hiermee doet u als werkgever dus uw duit in het zakje om zaken te bekostigen als verwarming, elektriciteit, poetsen, onroerende voorheffing of huur, verzekering, nietjes, en dergelijke vele essentiële zaken tot bijna verwaarloosbare prullen. Let wel: u mag dit niet enkel geven aan wie u verkiest. Iedereen van uw personeelsbestand die in dezelfde thuiswerksituatie zit, moet het dan krijgen, onafhankelijk van niveau of functie…