Sorry, we gaan weer even op de kap van VLABEL zitten. Wat poogden die jongens en meisjes in dit geval nu weer? Simpel: een echtpaar wenste een enige eigen woning te kopen aan slechts 3% registratiebelasting. “How jong,” declameerde VLABEL, “u heeft al een chalet in een recreatiedomein in volle eigendom, en het is niet omdat ne mens in dat ding amper meer kan dan wat vishengels opbergen, dat het geen woning zou zijn. En dus is dat uw eerste woning. Want hoewel er een domicilie zetten verboden is, kan je daar wel degelijk slapen, eten maken, aan de keukentafel zitten, TV-tje kijken,… kortom: alles wat een woning definieert.” Waarop het Hof stelde: “Kalmeert nu toch ne keer, VLABEL, een gebouw(tje) kan toch geen woning zijn als het loutere feit dat je er woont (lees: dus er je domicilie zet), een bouwovertreding zou uitmaken!?”. Dit gezond verstand eindigde als een deus ex machina de discussie: met veel plezier werd de 3% toegestaan en dus mag de door VLABEL opgestuurde rekening van 12% de prullenbak in…
Auteur: Jan Baert (30 oktober 2024)