…toch in een paar lijstjes waar je liever niet in uitblinkt en wat ons vakgebied betreft, is het wel heel jammerlijk (maar ook niet nieuw) dat de belastingdruk in ons landje torenhoog is en dat we iedereen achter ons laten wat dat betreft, ook inzake de Staatsschuld en het jaarlijkse tekort wacht ons zeer binnenkort de strafbank. Centen moeten er gevonden worden, veel centen, massaal veel centen. Wat dat betreft, doet de fiscus, constructief als zij is, haar duit in het zakje door het systeem van het VVA verder uit te breiden. VVA staat voor Voorstel Vereenvoudigde Aangifte, waarbij de fiscus gegevens die zij kent alvast in uw aangifte invult en uw taak dus wat eenvoudiger maakt. Dit jaar doet ze dat voor zowat 4 miljoen aangiftes. Dat zijn er heel veel als je weet dat geen enkele zelfstandige een VVA krijgt, “big brother” weet vooralsnog uw winst niet vooraleer u het hem diets maakt. Maar wat blijkt nu? Maar liefst 25% van die VVA’s is verkeerd! We herhalen: maar liefst 25% bevat niet de juiste gegevens die nochtans bij de overheid beschikbaar zijn… U mag nu drie keer raden of die fouten hoofdzakelijk in het voordeel of in het nadeel van de fiscus zijn… Dus wie het gemak voor neemt en dus de moeite niet doet het VVA goed te bekijken, zou dat wel eens cash kunnen betalen…
Maar het wordt nog “leuker”: VLABEL had het nuttig gevonden om bij de verkoop van een tréfonds en 1% van de volle eigendom registratiebelasting te vorderen op de volle 100% van de volle eigendom. Reden: onbekend. Argumentatie: idem. Dokken: “van moeties”. Dat vonden de mensen in kwestie wat te gortig en trokken naar de rechtbank en daar vernemen ze voor het eerst wat de reden was voor de aanpassing: VLABEL vond de hele constructie wat te agressief en had het toverstokje “anti-rechtsmisbruikbepaling” uit haar arsenaal gehaald. Uiteraard kwam daar grote ruzie van en het Hof van Beroep werd ter hulp geroepen en dat oordeelde dat de aanslag inderdaad onterecht was, omdat VLABEL in gebreke was gebleven om de aanslag te motiveren. Het strijdgewoel ging echter nog niet liggen en het Hof van Cassatie werd verzocht de gemoederen te bedaren. Het omgekeerde is gebeurd: dat Hof heeft nu beslist dat een aanslagbiljet geen motivering hoeft in te houden. Dus wat is het praktische gevolg? VLABEL kan u een wilde aanslag toesturen, u hoort het donderen in Keulen maar u zal pas vernemen wat de redenen zijn, of wat de motivatie is, eens u in de rechtbank staat. Anders geformuleerd: VLABEL heeft tot die dag tijd om eens te fantaseren met welke redenering, argumenten en denkpistes ze afkomt! Awel, in de discipline “rechtszekerheid” wordt hier een grote buis opgelopen…
Auteur: Jan Baert (1 mei 2024)