U weet uit eerdere berichten dat we maar matig enthousiast zijn over de manier waarop VLABEL al eens denkt zelf de wet te kunnen stellen. Na de Rechtbank van Eerste Aanleg heeft nu ook het Hof van Beroep van Gent VLABEL teruggefloten over hun interpretatie van wat een “reële economische activiteit” is in het kader van het gunststelsel voor de vererving of schenking van aandelen van familiale vennootschappen. U zou denken dat een kleuter vanaf 3,5 jaar u dat kan uitleggen, maar dat is buiten die ambtenaren gerekend. Het is al jaren geleden moeten komen tot een in de wet opgenomen (door de belastingplichtige weerlegbaar) vermoeden om uit te maken wanneer er geen sprake is van dergelijke reële economische activiteit. Dit om een houvast te bieden aan overheid en burger. Casus gesloten zou u denken? Niets daarvan: de ambtenaren van VLABEL vinden het nu opportuun om dat wettelijk vermoeden van hun kant te gaan weerleggen. Tja, dat is natuurlijk helemaal te gek om los te lopen en dat oordeelt nu gelukkig ook de rechtelijke macht. Maar toch, veel zoden brengt dat allemaal niet aan de dijk. We hebben in de praktijk al vastgesteld dat ze lustig verder doen en, dit gelooft u niet, in beroep gaan tegen hun beslissing kan niet. “Geen procedure voor voorzien, pech” laten ze laconiek weten. Uiteraard, in fiscalibus is een Belg niet rap moedeloos te krijgen, dus we gaan het op een andere manier proberen om toch maar te kunnen bekomen voor de belastingplichtige wat de wetgever voor hem/haar heeft voorzien, ook al ligt een half leger ambtenaren dwars. Als we ooit in het hiernamaals Gaston Geens mochten tegenkomen, we zullen hem zeggen dat z’n gevleugelde uitspraak “Wat we zelf doen, doen we beter” niet tegen de tand des tijds bestand was…