We hebben net drie weken lockdown achter de rug wanneer we dit schrijven. De piek van de pandemie lijkt bereikt qua gezondheidsdrama’s, maar de piek van de economische ellende ligt wellicht nog voor ons. Uiteraard hangt alles af van hoe snel de economie kan heropgestart worden, maar dat de kruissnelheid niet in alle sectoren dit jaar even hoog zal liggen als voor de komst van COVID-19, lijkt logisch. We moeten ons dus wapenen tegen wat komen gaat en er rekening mee houden dat dit verhaal een lange staart zal hebben…
En dat niet in het minst omdat wellicht een pak ondernemingen financiële kunstmatige beademing nodig zullen hebben. Er valt te vrezen dat niet alle vorderingen even vlot zullen kunnen geïnd worden zoals voorzien en uiteraard dreigt dat een sneeuwbaleffect te hebben. We denken dat de overheid dit wel begrepen heeft en daar de ondernemers niet aan hun lot zal overlaten. In alle geval toont men nu reeds een eerste teken van begrip. Een recente circulaire bepaalt dat de fiscus coulanter zal kijken naar aangelegde waardeverminderingen op handelsvorderingen. Het is zo dat wanneer een klant niet op de vervaldag betaalt, de boekhoudwetgeving voorziet dat u rekening houdt met dat verhoogde risico op niet-inning. De fiscus durft daar echter al eens stug in te zijn en eist “individuele bijzondere omstandigheden die zich tijdens het belastbare tijdperk hebben voorgedaan”. Maar nu zal de fiscus dus enige soepelheid aan de dag leggen en dus zullen onbetaalde facturen makkelijker uit uw fiscaal resultaat mogen geweerd worden zodat u geen belastingen zal dienen te betalen op sommen die u (nog) niet geïnd heeft. Uiteraard is het nog koffiedik kijken hoe de controleurs hierop zullen reageren, wellicht een beetje zoals de politiediensten die toezien op de “essentiële verplaatsingen”: de ene lijkt vooral boetes te willen turven, de andere gebruikt dan weer wat boerenverstand…
Auteur: Jan Baert (7 april 2020)