Sommigen onder u met enige voorkennis van het fiscale wetboek zullen de vinger enthousiast in de lucht steken en gillen dat de letters DBI staan voor “Definitief Belast Inkomen”. Te begrijpen als volgt: een vennootschap maakt winst, betaalt vennootschapsbelasting en van het restant keert ze een dividend uit aan een aandeelhouder die ook een vennootschap is: die winst is al belast in de vennootschapsbelasting, dus de ontvangende vennootschap dient niet nogmaals belastingen erop te betalen. Lijkt logisch, niet? Uiteraard zijn daar voorwaarden aan: enkel (vennootschappen) aandeelhouders die minimaal 10% van het totaal aantal aandelen hebben (of die minstens € 2,5 mio
geïnvesteerd hebben in die participatie) én die die aandelen minstens één jaar houden, kunnen van deze vrijstelling genieten. Deze voorwaarden gelden echter niet voor echte “beleggingsvennootschappen”, deze hebben een apart statuut (dat o.a. inhoudt dat ze 90% van hun netto-inkomsten moeten uitkeren) en zij moeten dus die drempels niet halen om belastingvrij dividenden te kunnen innen… (Voor alle duidelijkheid: een vennootschap die belegt is daarom nog geen “beleggingsvennootschap” zoals de wettelijke bepaling regelt, dat is een speciaal aan te vragen en te respecteren statuut).
Maar als u aan onze Minister van Financiën Vincent Van Peteghem vraagt wat “DBI” in fiscaliteit betekent, dan zal die wellicht iets zeggen in de zin van “Belasting Innen”. Want in zijn voorstel van aanpassing van de fiscale wet staan wat ingewikkelde zinnetjes die echter veel stof doen opwaaien want de uitzondering voor die beleggingsvennootschappen zou geschrapt worden. Daar worden twee grote slachtoffers bij geviseerd:
- De risicokapitaalverschaffers (en dus ook de ondernemingen die van hen kansen (lees: geld) krijgen);
- Iedereen die via de vennootschap belegt in DBI-Beveks!
Voor de risicokapitaalverschaffers geldt dat wanneer ze niet minstens 10% (of € 2,5 mio) investeren in een start-up, zullen ze belast worden op de dividenden en wanneer ze die winst doorschuiven naar een aandeelhouder die in de risicokapitaalverschaffer geen 10% heeft (of € 2,5 mio), die er nogmaals vennootschapsbelasting op betaalt. Zo snapt u wellicht de commotie in de sector:
- Toestand op vandaag: start-up verdient € 100,00 en betaalt daar € 25,00 belasting op, de € 75,00 wordt als dividend uitgekeerd aan de risicokapitaalverschaffer die de € 75,00 integraal onbelast ziet en die dat bedrag doorsluist naar de aandeelhouder die deze € 75,00 netto in de achterzak kan steken;
- Toestand “Visie Vincent”: start-up verdient € 100,00 en betaalt daar € 25,00 belasting op, de € 75,00 wordt als dividend uitgekeerd aan de risicokapitaalverschaffer die de € 75,00 integraal belast ziet en dus € 18,75 mag afdokken en € 56,25 overhoudt en die dat bedrag doorsluist naar de aandeelhouder die deze € 56,25 op zijn beurt belast ziet en € 14,06 later nog slechts € 42,19 netto in de achterzak kan steken, bijna de helft minder dan in de regeling die nu geldt!
Maar hetzelfde verhaal geldt dus voor de DBI-BEVEKS die, net door de DBI-vrijstellingen, een populair beleggingsinstrument zijn geworden voor vennootschappen die liquiditeiten te beleggen hebben. Waar je nu inkomstenstromen binnenkrijgt die vrij zijn van belasting, zullen die na uitvoering van dit snode plan gewoon belastbaar zijn als waren het intresten op een lening of inkomsten uit een rechtstreekse belegging op de beurs… Laat ons dus hopen dat onzen Vincent het voorbeeld van zijn collega-politici Bart Tommelein (OpenVLD) en Björn Rzoska (Groen) volgt, namelijk zich terugtrekken uit de nationale politiek en zich terugplooien op hun thuisbasis: we wensen de De Pïntenaars er alle succes en geluk mee!
Verhalen zoals hierboven doen ons terugmijmeren naar de zalige periode dat Didier Reynders baas was van Financiën en dus van de fiscus: zijn stelregel leek te zijn dat wanneer de fiscus hem iets vroeg, het enige plausibele antwoord “nee” was en wanneer er discussie was tussen fiscalisten en ambtenaren zijn argwaan tegenover de ambtenaren en zijn sympathie voor de belastingplichtige maakte dat we ettelijke keren een dankwoordje naar hierboven gericht hebben toen Didier een Parlementaire vraag beantwoord had. Bij Vincent is dat precies omgekeerd: het lijkt alsof hij alles na-aapt en na-zegt wat het hoofdbestuur wil… Maar gelukkig hebben we dus nog woelwaters als Georges-Louis Bouchez en komen de verkiezingen van 2024 dichterbij, dus is de kans miniem dat Vincent dit voor het zomerverlof er nog door krijgt en dan mag Premier Alexander nog op zijn blote knieën van Brakel naar Brussel komen, hij zal van nog verder moeten komen om nog iets van betekenis gedaan te krijgen wat dit betreft met z’n Vivaldi-regering vermoeden we…