We schrijven dit op 1 mei, dus hoe zouden we kunnen ontsnappen aan de “magische zin” “Het geld halen waar het zit”? Nu moet u weten dat de fiscus, de Vivaldi-regering en de rechtbanken van oordeel lijken te zijn dat het elke dag 1 mei is en dat u als ondernemer ontmaskerd bent als diegene waar het geld blijkbaar zit. Een paar illustraties van die “mindset” volgen hierna…
Minister Van Peteghem vindt het maar flauw dat zijn fiscale ambtenaren slechts 3 jaar de tijd hebben om uw fiscale aangifte bij te schaven naar wat hen beter/juister lijkt. Daarom ligt nu een idee op tafel om dat te verhogen tot, zet u schrap, 10 jaar! Let wel: dat zou “enkel” gelden bij fraude en bij, nu komt het, “complexe aangiftes”. Dat begrip moet nog ingevuld worden, maar u voelt het al aan uw water dat die term wel eens een zeer ruim containerbegrip zou kunnen worden. Hopelijk zien we dit te somber in en wordt het toepassingsgebied beperkt, maar we zouden er niet op durven te wedden…
Een tweede front wordt geopend bij de spelregels van het uitvoeren van de fiscale controles zelf. De belastingplichtige heeft een medewerkingsverplichting, wat op zich niet geheel onlogisch is. Op zich vinden we het ook nogal grof dat sommige gecontroleerden blijkbaar gewoon de hoofdzekering van de elektriciteit uitzetten wanneer de fiscus computerbestanden aan het kopiëren is. Maar wie al eens een inval van de fiscus meegemaakt heeft en weet wat die controleurs soms allemaal durven vragen, zal de koude rillingen over zijn rug voelen lopen bij het nieuwe plan om dwangsommen op te leggen aan belastingplichtigen die niet snel genoeg de strop rond hun eigen nek leggen. Het laatste deel van vorige zin staat uiteraard niet letterlijk in het overheidsplan, maar zo zou het wel eens gelezen kunnen worden door het leger fiscale ambtenaren. Gelukkig zouden enkel rechters dergelijke dwangsommen kunnen opleggen, het fiscaal militantisme zal bij die dames/heren wel redelijker zijn…
Hoewel we dat laatste nu ook weer niet zeker kunnen zijn. Het Hof van Cassatie heeft zonet beslist dat het eigenlijk op zich nu ook weer zo erg niet is dat de fiscus (in casu ging het over een inval van de BBI) aan tal van regels haar voeten veegt, als er maar genoeg bezwarend materiaal gevonden wordt om de belastingplichtige ferme zonden aan te wrijven, dan vindt Cassatie dat “spelen volgens de spelregels” minder belangrijk is dan “te scoren” (lees: geld naar de Schatkist te slepen)!
Samengevat: u zal vaker fiscale discussies hebben over de voorbije 10 jaar i.p.v. over de voorbije 3 jaar; legt u de fiscus een strobreed in de weg, dan zal u moeten dokken tot u geeft wat de fantasie van de ambtenaren u oplegt te bezorgen en, tenslotte, de wetten tellen enkel voor u, de tegenpartij doet (quasi) wat ze wil. We wensen u niettemin intussen verder rustige nachten (en in alle geval een verzekering tegen fiscale controles)…